Πριν δυο χρονια περίπου ενα δροσσερο πρωινο του Μαρτη,επειτα απο πολλα χρονια αποχης(απο το γυμνασιο) αποφασισαμε με την κοπελια μου να ανεβουμε στην Μονη Κλειστων πανω στην Παρνηθα λιγο μετα το χωριο της Χασιας/Φυλης,και να παρακολουθησουμε την Θεια λειτουργεια.Ανεβηκαμε λοιπον,παρακολουθησαμε την λειτουργεια,πρεπει να ηταν μαζι μας αλλο ενα ζευγαρι και μια τετραμελης οικογενεια,και αρχισαμε να κατεβαινουμε,βγηκαμε απο τον χωρο του μοναστηριου και ειχαμε μια αποσταση 150 μετρων ως το αμαξι.Στην μικρη αυτη διαδρομη,περιπου στην μεση της κατηφοριας,μια γεροντισα καθοταν χαμω,και ειχε ενα ποτηρακι αδειο μπροστα της,προφανως ζητιανα και το ποτηρακι για χρηματα.Δεν συνηθιζω να δινω λεφτα σε επαιτες,ομως η κοπελια μου την λυπηθηκε και πεταξε ενα πενηνταλεπο στο ποτηρακι,δεν απομακρυνθηκαμε ενα μετρο απο την γρια και σε μια φωνη βραχνη αντρικη και συναμα αλλοκοσμη ακουστηκε η παρακατω κουβεντα -Με πεθανες μωρη καριολα(με συγχωρειτε για την φραση).Μας σηκωθηκε η τριχα,σχεδον τρεχοντας φτασαμε στο αμαξι με καρδια σπουργιτιου και φυγαμε...Οι απαντησεις δικες σας...