Οταν πηγαινα λυκειο,ειχα εναν κολλητο,τον Γιαννακη,οπως τον φωναζαμε.Στην τριτη λυκειου καπου στα μισα τσακωθηκαμε γερα.Ειχε μπλεξει με κακες παρεες και ειχε αρχισει την χρηση ουσιων,αυτοκαταστρεφοταν.Τι που τον πηρα με το καλο,τι με το κακο,δεν ακουγε.Ενα μεσημερι λοιπον,στα μισα της 3ης λυκειου,οτι ειχα γυρισει απο το σχολειο,ξαπλωσα να αραξω για κανα μισαωρο πριν το φροντιστηριο.Ηταν 3 και 10 οταν ενας γδουπος χτυπησε την πλατη μου κατω απο το κρεββατι,σαν καποιος να χτυπαει το κρεββατι με μπουνια,σχεδον πεταχτηκα απο την δυναμη του χτυπηματος.Το περιεργο ηταν οτι ημουν ολομοναχος σπιτι.Δεν εδωσα σημασια,εφτασα στο φροντιστηριο οπου με περιμενε ο κολλητος μου βουρκωμενος.Τι επαθες ρε?Τον ρωτησα.Και μου απανταει -Σκοτωθηκε ο Γιαννακης ρε,περναγε τις ραγες με τα ακουστικα,μαλλον πιωμενος,τον περασε το τρενο απο πανω...-Τι λες τωρα ρε μαλακα?Ποτε?Ρωτησα τρελαμενος...Σημερα πριν μια ωρα...Στις 3 με 3 και τεταρτο...
Στην μνημη του Γιαννακη,που μας βλεπει απο ψηλα,εισαι ακομα εδω αδερφε...
Κυρ Σεπ 27, 2020 5:42 am από 
Θέμα: Η τελευταια επισκεψη ενος νεκρου φίλου 
