Νύμφες και Νεράιδες οι θετικές εξώκοσμες υπάρξεις

Όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει ιστορίες για Νεράιδες ή όπως τις έλεγαν οι πρόγονοί μας Νύμφες,άραγε όμως υπάρχουν αυτές οι παρουσίες,πως μπορούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους ή μήπως τις συναντούμε καθημερινά και δεν το κατανοούμε;Οι οντότητες αυτές είναι νοήμονες υπάρξεις,δεν έχουν υλικό σώμα αλλά ενεργειακό γιαυτό άλλωστε και δεν γίνονται αντιληπτές αν δεν το θελήσουν,καθώς και ψυχή όπως όλα τα πλάσματα της δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου.Έχουν την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με τα υλικά σώματα όπως κάθε μορφής ενέργειας.Αγαπημένες τους ασχολίες,όταν δεν ασχολούνται με το ζωικό κομμάτι(άνθρωποι,ζώα,φυτά)είναι τα πέντε στοιχεία(αιθήρ,αήρ,πυρ,ύδωρ,γαία).Το πιο σύνηθες μέρος για να συναντήσουμε τέτοιες υπάρξεις είναι σημεία συνήθως εκτός πολιτισμού όπου συναντούμε πυκνή βλάστηση είτε τρεχούμενο νερό,ίσως κάποια πηγή,ένα σπήλαιο,αρχαία ερείπια καθώς και σημεία βοράς ζώων.Δεν είναι καθόλου σπάνιο όμως να έρχονται σε επαφή και με τους ανθρώπους.Μερικές ενδείξεις αλληλεπίδρασης με ανθρώπους είναι τα παρακάτω.Όταν πιάνετε μια φευγαλέα σκιά με την άκρη του ματιού σας ενώ είστε ολομόναχοι,ή όταν είστε σπίτι σας και δεν υπάρχει τίποτα ανοιχτό και ξαφνικά νιώθετε ένα ανοιξιάτικο δροσερό αεράκι να σας διαπερνά,όταν περπατάτε και νιώθετε από το πουθενά κάτι σαν ιστό αράχνης να περνά από το πρόσωπό σας και το κεφάλι σας χωρίς αυτό να δικαιολογείτε με φυσικό τρόπο,όταν σας πιάνει ένα ανεξήγητο ρίγος,όταν είστε ολομόναχος ή έχετε ξαπλώσει δίπλα σε ένα γεροδέντρο και ακούτε κάποιον ψίθυρο,σαν ομιλία.Αν λοιπόν έχετε κάποια ή ακόμα και όλες τις παραπάνω εμπειρίες,τότε είναι πολύ πιθανόν να είχατε μια συνεύρεση με κάποια ανάλογη οντότητα χωρίς καν να το καταλάβετε μέσα στο άγχος της πόλης του σύγχρονου ανθρώπου.Τώρα αν θέλετε η οικία σας ή το εξοχικό σας να γίνει πόλος έλξης για κάποια κυριολεκτικά αιθέρια ύπαρξη,θα σας πρότεινα να φυτέψετε ένα ελάτι ή μια ελιά και να αφήσετε την βλάστηση γύρω της να προχωρήσει ανεξέλεγκτα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση,και δείτε αν γίνουν τα παραπάνω φαινόμενα εντονότερα...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.

Ayto pou les me ton isto mou exei tyxei polles fores otan eimai ston khpo,tha to dokimasw ayto me to dentro

Αν ο κήπος σου έχει αρκετή βλάστηση δεν είναι απίθανο να μην είσαι πλέον μόνο σου στο σπίτι φίλε μου...

Το σπίτι του μακαρίτη του παππού μου είναι χτισμένο πάνω σε έναν λόφο, βόρεια υπάρχει το χωριό και νότιο το δάσος όπου υπάρχει μια πηγή! Παλιά όπως ξέρετε πήγαιναν και έπαιραν νερό από τις πηγές, όταν πήγε λοιπόν ο παππούς μου κατα το σούρουπο πήγαινε να προμηθευτεί νερό είδε να στέκονται κοντά στην λίμνη νεράιδες που έπλεκαν! Όταν τον είδαν όμως τράπηκαν σε φυγή αλλά τους έπεσε το πλεκτό το οποίο ο παππούς μου το πήρε και το έδειχνε στα παιδιά του και αργότερα στα εγγόνια του! Ήταν όμως τυχερός μας έλεγε που δεν τον καταρράστηκαν!

H Ελληνική λαογραφία είναι γεμάτη από τέτοιες ιστορίες που κανείς δεν μπορεί να τις αγνοήσει,πολύ τυχερός ο παππούς σου θα ήθελα να τονίσω.

εχω δει ενα πολυ ωραιο επεισοδιο στις ιστοριες απο την απεναντι οχθη με νεραιδα!!!ηταν πραγματικα υπεροχο

εχω ακούσει και εγώ πολλές ιστορίες κυρίως από τους πιο παλιούς...παλια μου ελεγε ηγιαγια μου,την νεα φρεσκοπαντρεμενη νοικοκυρα την ''δοκιμαζαν'' οι νεραιδες αν ηξερε να ''μιλάει'' να απανταει ευγενικά δηλαδή και κάποια στιγμή της μέρας μετά από τις πολλές δουλειές που είχε η νοικοκυρά,(εννοείτε ήταν πολύ κουρασμένη τότε την δοκίμαζαν)τη φώναζαν με το όνομά της και εκείνη έπρεπε να απαντήσει ''ορίστε'' αν απαντουσε απλά ''ναι'' (σαν τσοπάνος) της απαντούσαν ''νέκρα και κασσίδα'' και αυτή έχανε την λαλιά της για μέρες ή και μήνες.Μία άλλη ιστορία που είχα διαβάσει έλεγε πως ένας νέος ήθελε να πάρει για γυναίκα του την πιο όμορφη του χωριού και μια γρια του είπε να παει στην πηγή που στήναν χωρό οι νεράιδες, να άρπαξει το μαντήλι μίας νεραιδας έτσι θα την έκανε γυναικα του,αλλά ποτέ μα ποτέ να μην της δωσει πίσω το μαντήλι της όσο και να τον παρακαλά γιατί θα του φύγει...έτσι έκανε λοιπόν και ο νέος πήρε για γυναικα του μια όμορφη νεραιδα αυτή εκλαιγε μέρα νύχτα και του έταζε τον ουρανό με ταστρα αν τις δωσει πισω το μαντηλι της,πέρασαν τα χρονια αυτή όμως κάθε μέρα τον παρακαλούσε,έκαναν και ένα γιο...και ένα βράδυ τον ξελόγιασε με γλυκόλογα και χαδια και πήρε πίσω το μαντήλι της και εξαφανίστηκε αφήνωντας το μωρό της και τον άντρα της...κάθε φορά όμως που πήγαιναν να ταισουν το μωρό αυτό ήταν χορτασμένο,παραφύλλαξε λοιπόν και είδε ότι τα βράδυα έρχετε η μάνα του κρυφά και το ταίζει...

Το θέμα είναι ότι οι ανωτέρω ιστορίες ακούγονται σχεδόν ολόιδιες σε πολλούς λαούς που δεν έχουν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους,και αυτό αποτελεί τεκμήριο της αυθεντικότητάς τους...