Η Φωτογραφία και ο δαίμονας

Ήταν καλοκαίρι του 2007 και είχα πάει διακοπές στα ξαδέρφια μου.Στο εξοχικό τους για ένα σαββατοκύριακο ήμασταν μόνο παιδιά,οι γονείς του ξαδέρφου μου δεν είχαν επιστρέψει ακόμα.Το βράδυ του Σαββάτου λοιπόν,αφού γυρίσαμε από το νυχτερινό μπάνιο,αράξαμε στην αυλή καμιά ντουζίνα παιδιά.Η ξαδέρφη μου ζήτησε από μια φίλη να την βγάλει φωτογραφεία με την κολλητή της,καθώς η τελευταία θα έφευγε μετά το πέρας του θέρους για σπουδές στην Κρήτη.Μόλις έβγαλε την φωτογραφία λοιπόν,αφού γούρλωσε τα μάτια της με φρίκη πέταξε το κινητό καπου στα 10 μέτρα μακρυά.Κοιτόντας την περίεργα πηγαμε με τον ξάδερφό μου που ήταν και ο μεγαλύτερος της παρέας να μαζέψουμε το κινητό.Το πήραμε λοιπόν στα χέρια και διαπιστώσαμε πλέον έξι μάτια κάτι το ακατανόητο και το ακατονόμαστο...Στην φωτογραφία ανάμεσα στην ξαδέρφη μου και την φίλη της φαινόταν καθαρά ένα φρικώδες πρόσωπο,κατάλευκο,με σχιστά μαύρα μάτια και μια καμπυλωτή σχισμή για στόμα τα μαλλιά του μακρυά και μαύρα να κοιτάει με ένα πεινασμένο επιθετικό βλέμμα.Η φωτογραφία πιθανότατα υπάρχει ακόμα αλλά όχι στην κατοχή μου δυστυχώς...

Ωραία ιστορία , εγώ την πιστεύω γιατί σαν ομάδα έχουμε καταγράψει και εμείς διάφορες μορφές σε φωτογραφίες.

Ήταν τόσο ζωντανό και φρικώδες αυτό που ζήσαμε τότε.Βέβαια μετα από καιρό έμαθα ότι η ξαδέρφη μου είχε κάποιες περίεργες ενασχολήσεις,πιστεύω με καταλαβαίνεις...

se katalaveno kai egw m tn parea mou zhsame kt paromio kai meta blepame diafora pragmata skies morfes kai tetoioa oloi gia kanena mhna meta pou stamathsame na asxoloumaste gia t kalo mas stamatisan kai ola auta einai duskolo na katalaveis t 8eloun tlk ap mas