Σας έχει τύχει να χάνονται πράγματα,να έχετε κοιτάξει παντού,να έχετε ''φάει'' τον τόπο και να μην τα βρίσκετε και ξαφνικά ως δια μαγείας να εμφανίζοναι μπροστά σας και εσείς να είστε σίγουροι ότι εκεί είχατε κοιτάξει,όχι μόνο μία φορά....ε,λοιπόν αυτό έπαθα και εγώ,πριν λίγες μέρες,είχα βγεί με την κόρη μου το σάββατο που μας πέρασε να αγοράσουμε παντοφλάκια για τον παιδικό σταθμό,είχε πολύ ωραίο καιρό κάναμε και την βόλτα μας...γυρίσαμε σπίτι σχεδόν 14:00 το μεσημέρι και γρήγορα γρήγορα ξέντησα την μοκρή και έστρωσα τραπέζι να φάμε.Ήμουν πολύ κουρασμένη και έπεσα για υπνο το μεσημέρι έτσι το σπίτι το συμμάζεψα το απογευματάκι,μάζεψα τα ρούχα που πέταξα βιαστικά όταν αλλάξαμε εγώ και η μικρή,τα διασπαρτα παιχνίδια και έπλινα τα πιάτα...το παπούτσι της μικρής μου όμως άφαντο!έψαξα παντού,κάτω από τους καναπέδες, μέσα στα παιχνίδια της,κάτω από τα ντουλάπια (τα ντουλάπια της κουζίνας μου έχουν ένα κενό από κάτω δεν εφάπτοντε με το πάτωμα και συχνά βρίσκω πράγματα από κάτω παιχνίδια,πιπίλες,κανά μακαρόνι που γλίστρησε από κανένα πιάτο)να μην σας πολυλογώ εκείνο το απόγευμα δεν το βρήκα.Την επόμενη μέρα λέω στον άντρα μου ότι δεν μπορούμε να βρούμε το παπουτσάκι της μικρής και ξαναψάχνουμε μαζί,(να σημειώσω ότι κοιτάω κάτω από τα ντουλάπια δεύτερη φορά και κοιτάει και ο άντρας μου)πουθενά πάλι δεν μπορούμε να το βρούμε....περνάνε δυο τρείς μέρες βάζω σκούπα ανασηκώνω και παραμερίζω όλα τα έπιπλα μπας και πάνω στο καθάρισμα του σπιτιού το βρω,σκουπίζω με την ηλεκτρική κάτω από τα ντουλάπια της κουζίνας πεσμένη στα γόνατα για να βλέπω μην τυχών και το βρω ή βρω κανέναν άλλον ''θυσαυρό'' να έχουν πετάξει τα παιδιά μου πάλι τίποτα.Λέω και στη μάνα μου να ψάξουμε και μαζί κοιτάει και αυτή κατω από τα ντουλάπια και με ρωτάει ''Β....α κάτω από τα ντουλάπια κοίταξες?'' της απαντω ναι αλλά παρόλ΄αυτά κοιτάει και αυτή .....να μην σας τα πολυλογώ μια βδομάδα χαμένο το παπουτσάκι και ξαφνικά μια μέρα που καθόμουν στον καναπέ και έβλεπα τηλεόραση γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω κάτω από τα ντουλάπια το παπουτσάκι και μάλιστα αρκετά μπροστά,δεν χρειάζετε να σκύψεις για να το δεις,τα έπαιξα....πως βρέθηκε εκεί?τόσες μέρες που ήταν?τόσο στραβομάρα?καλά πες εγώ δεν το είδα,οι άλλοι?οι άλλοι δεν το είδαν?απίστευτό!σαν να το έβαλε εκεί ένα χέρι.Το λέω στη μάνα μου,δεν με πίστευε,μου λέει αφού κοίταξα καλέ εγώ δυο φορές δεν το είδα...αντε πεστε μου τώρα εσείς τρία άτομα πως δεν το είδαμε?πολύ παράξενο...και μάλιστα έχω και μάρτυρες αυτή τη φορά.Να το βρήκε η μικρή και να το έβαλε εκεί λίγο απίθανο γιατί που να το έκριβε θα το έβρισκα 2,5 ετών είναι δεν της ''κόβει'' ακόμα να κάνει ''μα΄ι΄μουνιές'' επιπλέον σχεδόν κάθε μέρα κοιτούσα,και η κουζίνα μου έχει ορατότητα στο καθιστικό,μάλλον ο καναπές έτσι όπως είναι τοποθετημένος έχεις ορατότητα προς τα ντουλάπια και ότι είναι πεσμένο εκεί μπροστά μπορώ να το δει ο οποισδήποτε κάθετε εκεί από τέτοια μικρή απόσταση.Επιπλέον η μικρή ήταν άρρωστη με πυρετό εκείνη τη βδομάδα και δεν πολυτριγυρνούσε,σχεδόν όλη τη μέρα ήταν στο κρεβατάκι της ...δεν ξέρω παιδιά έχω χάσει πάλι αντικείμενα και να μην τα βρίσκω και να τα βρίσκω κάποια άλλη στιγμή αλλά πάντα έλεγα ότι μάλλον δεν κοίταξα καλά ποτέ δεν ήμουν 100 της 100 σίγουρη ότι έχω κοιτάξει στο σημείο εκείνο.Τώρα όμως είμαι!Τί να πω!Μυστήριο πράγμα....
Παρ Μαρ 25, 2022 6:27 am από 
Θέμα: Το χαμένο παππουτσάκι 
